Wij zijn ondertussen in Bulgarije aangekomen.
Budapest ligt dus alweer even achter ons. We waren oorspronkelijk van plan bij Budapest ‘rechts af’ te gaan en een omweg te maken via Rome, waar we allebei nog nooit zijn geweest. En dat blijft dus nog even zo, omdat we beiden denken dat een stad waar zoveel te zien is te zijner tijd een stedentrip verdient in plaats van een vluchtig bezoek… We gaan nu dus richting de Zwarte Zee, en volgen daarbij de Donau, en vandaar naar Turkije.
Wij hebben erg genoten van Budapest. Het is er makkelijk fietsen, nagenoeg overal op de stoep, maar dat gaat wonderwel goed. In de stad is meer dan genoeg te zien en te beleven, teveel om op te noemen, en dat doen we dan ook niet. We zaten er op een camping waar we ontvangen werden met een welkomstdrankje en de prijs was inclusief… ontbijt. Nog nooit meegemaakt!
Er loopt na Budapest niet echt een (fiets)route langs de Donau en we rijden dan ook regelmatig om of verkeerd, maar komen altijd weer op het juiste pad. Sommige campings blijken niet (meer) te bestaan. Zo staan we een keer, gratis en voor niks, achter een pension/restaurant (douchen in personeelsruimte!) en een andere keer belanden we in een huisje. Met enige regelmaat komen we fietsers tegen die de route langs de Donau vanuit de andere richting doen; altijd leuk om ervaringen uit te wisselen en soms krijgen we of ruilen we kaarten.
We aten ergens een keer tussen de middag een paar hamburgers en namen een ijsje toe, we hoefden alleen maar de burgers te betalen. Een paar dagen erna dronken we ’s ochtends ergens een kopje koffie en meldde de dame achter de bar in haar beste Duits dat we niet hoefden te betalen, omdat het een ‘geschenk’ was. Dat zijn mooie dingen!
In Baja zouden 4 of 5 campings zijn. We sliepen er in een motel. Het goede nieuws was dat er die avond een vissoep-wedstrijd tussen diverse families werd uitgevochten en dat was erg gezellig op het plein! Anja heeft er een tattoo aan overgehouden (henna…).
In de dagen erop komen we in Kroatië terecht en verblijven we ook in Vukovar, waar de sporen van de oorlog nog wel heel zichtbaar zijn doordat men beschoten huizen en gebouwen laat staan.
In Servië komen we in Novi Sad, waar we een paar dagen zijn en op het plein in de stad een concert meemaken van Slobodan Trzulka, met als begeleidingsband het Metropole Orkest dat in het land was vanwege het Eurovisie Songfestival in Belgrado. Een erg leuk concert!
Vlakbij Belgrado hebben we op een camping wat gedoe met nationalistische, Servische en Russische, jongeren die voor wat betreft de volumeknop van de stereo maar één stand kennen. Nadat het, uiteraard uitermate vriendelijk geformuleerde verzoek van Jaap om de knop wat terug te draaien, volledig was genegeerd, braken we (letterlijk!) midden in de nacht de tent af en verhuisden naar een door de eigenaresse van de camping ter beschikking gestelde bungalow. Hier gaat, als we een leider van dat Servisch/ Russische onderonsje mogen geloven, nog een diplomatieke rel van komen Hij vroeg namelijk op verontwaardigde toon om ons paspoort., om daarmee gewapend, naar de ambassade te gaan. Van welk land en wat hij dacht ermee te bereiken: geen idee!
Belgrado ervaren we beiden als heel druk en heel warm en beiden hebben er niet echt de behoefte allerlei dingen te gaan bekijken.
De dagen erop fietsen we in steeds hogere temperaturen en bereiken een (uiteraard voorlopig) record: 8% klimmen bij 42 graden: dat is warm. In Veliko Gradiste komen we op een camping terecht zonder receptie en hebben dus weer een gratis overnachting. We staan aan een prachtig meer en zien daar ’s avonds enkele bevers zwemmen.
We fietsen verder in het prachtige landschap van de Djerdap, een prachtige kloof, tevens grens met Roemenië, en belanden in Tekija bij een mevrouw op 2 hoog achter in haar huis, op aanwijzing van een bloemenman, die ons onderweg al eerder bij een restaurant had gezien. Wij waren op zoek naar het, achteraf gezien, enige hotel dat er ooit in het dorp geweest is, maar nu toch echt leeg stond.
In Vidin zitten we in hotel Vival en kunnen gebruik maken van internet en Jaap gaat in de buurt van het hotel voor het eerst in 7 jaar naar een kapper.
maandag 2 juni 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Leuk om jullie reis te volgen
Voor het eerst in zeven jaar naar de kapper! Natuurlijk lastig schoon te houden als het iedere keer tussen de fietskettingkomt.
Goede reis.
Een reactie posten